Chemiczki Sonia Cotelle (siedzi) i Catherine Chamié (stoi) mierzące radioaktywność w marcu 1922 roku w laboratorium Curie w Instytucie Radowym.
Fot. Albert Harlingue, Musée Curie.
Opowiadając o swojej pionierskiej pracy nad radioaktywnością w biografii, którą zadedykowała swojemu mężowi, Maria Curie napisała : Do mierzenia słabych prądów, które można przepuszczać przez powietrze zjonizowane zapomocą promieni uranu, miałam do dyspozycji znakomitą metodę, zbadaną i używaną przez Piotra i [Jacquesa] Jakuba Curie1.
Ta sama technika, obecnie znana jako „metoda Curie”, była nadal stosowana w laboratorium Curie co najmniej do lat pięćdziesiątych XX wieku. W laboratorium Curie była to referencyjna metoda pomiaru radioaktywności, a cały personel naukowy został przeszkolony w jej stosowaniu.
1M. Skłodowska-Curie, Autobiografia i Wspomnienia o Piotrze Curie, Galant Editions, Warszawa 2017, s. 114.
